Fascynująca mozaika muzyki Oceanu Indyjskiego i Afryki Wschodniej. Wczoraj w Synagodze pod Białym Bocianem podczas Brave Festival wystąpi Zanzibar Taarab/Kidumbak Ensemble. Muzycy grupy Zanzibar Taarab/Kidumbak Ensemble korzystają m.in. z afrykańskich instrumentów, a w ich utworach pojawiają się elementy arabskich, wschodnioafrykańskich, a nawet hinduskich tradycji muzycznych. Nazwa grupy pochodzi od dwóch charakterystycznych dla Zanzibaru tradycji muzycznych – taarab i związanej z nią kidumbak. . – Słowo taarab oznacza z języka arabskiego „radość z muzyki”. Jednak jest to także sposób na wyrażenie bogatej kultury Zanzibaru. W muzyce Zanzibar Taarab/Kidumbak Ensemble znajdziemy m.in. tradycyjne dźwięki żeglarzy Oceanu Indyjskiego – mówi Adrian Podgórny, menadżer programowy Brave Festival. Zanzibar Taarab/Kidumbak Ensemble to grupa związana z Dhow Countries Music Academy w Stone Town (Zanzibar). Czym jest „dhow”? To arabska nazwa niewielkich żaglowców, od wieków łączących kultury Oceanu Indyjskiego. Dhow jest symbolem tradycji i podróży. Kobiece opowieści na ekranie W programie Przeglądu Filmowego znalazły się dwa dokumenty przedstawiające kobiety próbujące znaleźć dla siebie miejsce w świecie tradycyjnych opowieści. „Bastion grzechu” Thomasa Lauterbacha opowiada o grupie niezawodowych aktorek tureckiego pochodzenia, które na scenie teatru w Stuttgarcie przygotowują własną adaptację tragedii „Medea” Eurypidesa. Praca nad przedstawieniem staje się dla nich także polem konfrontacji z własną tożsamością i doświadczeniami życia w patriarchalnym społeczeństwie. – Natomiast film „Story of Gordafarid” w reżyserii Hadi Afarideh, przedstawia pierwszą kobietę, która wykonuje tradycyjną perską inscenizację o nazwie naqali. Epos o Gordafarid to historia dzielnej kobiety, która ocaliła niegdyś Persję przed straszną inwazją. Bohaterka filmu, współczesna Iranka, nawiązując do tradycji odważnie szuka przestrzeni dla emancypacji – opowiada Sebastian Sroka, kurator Przeglądu Filmowego Brave Festival. Po projekcji filmu odbyło się spotkanie z Albertem Kwiatkowskim, iranistą, tłumaczem i znawcą literatury oraz poezji perskiej, współprowadzącym m.in. tradycyjny turecki teatr cieni Teatr Ka. 2 załączniki
