Węgierski ambasador w Niemczech zaprasza do kin!
Tuż przed otwarciem tegorocznego Festiwalu Filmowego Berlinale w Berlinie ambasador Węgier w Niemczech, Dr. Péter GYÖRKÖS, zaprosił swoich zaproszonych gości do kina. Wyświetlono film pt.: „Body and Soul”; oryginalny tytuł w języku węgierskim „Teströl és lélekröl”. Film w reżyserii Ildiko Enyedi, który został nagrodzony nagrodą „Złoty Niedżwiedz” jako najlepszy film fabularny na ubiegłorocznym Festiwalu Berlinale w 2017 roku.
Przed rozpoczęciem spektaklu, dla zaproszonych gości podano napoje a do degustacji węgierskie serowe ciasteczka, specjalność Węgier tzw. Pogácsa. Na początku prezentacji, Ambasador Dr. Péter GYÖRKÖS powiadomił widzów, że film został wyprodukowany całkowicie z państwowego budżetu.
Oświadczył również, że …„Ten film jest krytyka węgierskiej polityki kulturalnej.”, dodając do tego:…” Tak!Tak! Jesteśmy wobec siebie bardzo krytyczni!”
Ponadto ten film został w roku 2017 nagrodzony nagrodą Critics Award FIPRESCI. Po sukcesie ostatniego roku, został ponownie nominowany w tym roku na Berlinale, a konkretnie do Oscarów w kategorii „Najlepszy film zagraniczny”. W tym roku został wybrany w dniu 23 stycznia 2018 r przez Amerykańska Akademie Sztuki Filmowej i Nauki w Hollywood do finału w Berlinie. Rywalizował z czterema innymi filmami:
Chile: „Fantastyczna kobieta” (Sebastián Lelio)
Liban: „The Insult” (Ziad Doueiri)
Rosja: „Loveless” (Andrey Zvyagintsev)
Szwecja: „The Square” (Ruben Östlund)
„Ciało i dusza” to poetycka, milczaca historia miłości pomiędzy starszym i lekko niepełnosprawnym pracownikiem na wyzszym stanowisku imieniem Endre (Géza Morcsányi) i jego duzo młodszej dosyc wstydliwej kolezanki nie ukazujacej żadnych większych emocji Marii (Alexandra BORBÉLY) na terenie rzeźni w Budapeszcie. Między dwojgiem glownych bohaterow dochodzi do milosnego dramatu, który charakteryzuje się smutkiem, dezorientacja, ktory czesciowo rozwija sie w kierunku lekkiej komedii. W miedzy czasie, dosyć często ukazuja sie na przemian brutalne sceny zabijania zwierząt w rzeźni, z obrazami nieskażonej przyrody, szczęśliwych żywych zwierząt.
Ambasador Węgier dr Peter Gyorkos / fot. Volker Voss
Film pokazuje, jak ludzkie emocje obu bohaterów, „zabijane” sa powoli przez ich sytuacje w pracy. Ich zachowanie staje sie mieszanka smutku, czasami na poziomie żałosnych prób pokonania własnych niedociągnięć. To głupi ich świat pracy, w ktorym obydwoje zostali „uwiezieni”, doprowadza do tej zalosnej zyciowej sytuacji obojga. Na marginesie ukazuja sie skorumpowani policjanci, ktorzy w czasie sledztwa, spowodowanym na skutek nielegalnych wykroczen w rzeźni, otrzymuja kilku worków mięsa. „Nagroda” za szybkie umorzenie sledctwa?
„Akcja filmu rozgrywa się na tle społeczeństwa węgierskiego, który zajety jest pogonia za zyskiem, korupcja i coraz bardziej zamyka sie w swojej „ciasnocie intelektualnej”, slowa reżyserki Ildiko Enyedi, ktora wypowiedziała je w czasie rozmowy z Niemieckim Radiem Kultura. I dalej mowi nastepujaco: „To co się dzieje teraz w naszym kraju jest hańbą i jest naprawdę przerażające.” Film opisuje doskonale obecną sytuację na Węgrzech.
Film wzbudził wsrod publicznosci ogromne kontrowersje. Po prezentacji doprowadził do zaciętej dyskusji wśród widzów, w wiekszosci obywateli pochodzenia wegierskiego. Niektorzy byli wprost oburzeni! Mowili, ze to „nie prawda!”, ” To nie sa nasze Wegry!” Dyskusje wahały się od krytycznego potwierdzenia dezaprobaty, a nawet do obrzydzenia ukazujace negatywną rolę życia społecznego na Węgrzech. Jednak przy tym nie nalezy zapominać, że podstawa do nakrecenia tego filmu wazne bylo dla rezyserki, ukazanie realnej społecznej świadomości w tak „spiczastym” kształcie, skrytykowanie takiego postepowania i wywolanie dyskusji na temat obecnego stanu społeczeństwa wegierskiego. Chyba rezyserce sie udalo?
Ildikó ENYEDI urodziła się 15 listopada 1955 r. W Budapeszcie. Pracuje obecnie jako reżyserka i scenarzystka. Po studiach na Uniwersytecie ELTE w Budapeszcie, zajmowala sie tez krotko koncepcja muzyki i filmów krótkometrażowych. W 1981, 1983 rozpoczęła krecienie swoich niezależnych filmow fabularnych. Juz poraz I-y przejela kierownictwo nad filmem w 1986 roku; od tego czasu wyreżyserowała kolejne jedenaście filmów i serial telewizyjny (2012-2016). W 1989 roku otrzymała Złotą Kamerę za debiutancki film pt.: „Az én XX. Szazadom” (My 20th Century) na Festiwalu Filmowym w Cannes. Film został uznany za jeden z najlepszych filmów wszech czasów. Obok rezyserii, uczy jednoczesnie na kursach Najwyzszej Klasy Mistrzowskiej w teatrze i wyklada na Akademii Filmowej w Budapeszcie ; jest członkiem-założycielem Europejskiego Cross Media Academy i członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.
Ildikó Enyedi jest żoną niemieckiego pisarza i politologa Wilhelm Droste i ma dwoje dzieci. Mieszka z mężem tymczasowo w Niemczech.
MIEDZYNARODOWY FESTIVAL FILMÒW BERLINALE W BERLINIE po raz 68.
trwał od 15 do 25 lutego 2018 roku
Więcej informacji na stronie: www.berlinale.de
Volker Voss / Berlin